شورش هواداران منچستر یونایتد علیه گلیزر حاکم ، فریادی برای پیوستن مجدد به باشگاهشان است

 

حتی استرالیایی متوسط ​​شما که هیچ ارتباطی با فوتبال انگلیس یا به طور کلی با توپ بازی ندارد ، نام منچستر یونایتد را شنیده است.

برای یک نسل ، این نام مترادف با دستاوردهای ورزشی شده است – بزرگترین و محبوب ترین تیم در بزرگترین و محبوب ترین ورزش در جهان.

اینها دیوید بکهام ، کریستیانو رونالدو و وین رونی بودند – سر الکس فرگوسن ، مدیر این تیم ، بالاتر از همه.  آنها دروازه ای برای بازی در بسیاری از این کشور و سراسر جهان بودند و در نتیجه با فرهنگ پاپ گسترده تر ادغام شدند.

اما در حال حاضر ، وجهه جهانی منچستر یونایتد دیگر از اهداف و غنائم نیست ، بلکه ناشی از اعتراضات و یک شورش شدید است.

 دیوید بکهام ، ستاره منچستریونایتد در سال 1998 یک گل مقابل نیوکاسل یونایتد جشن گرفت.(

رویترز

)

برای بیش از یک دهه ، ناآرامی ها در میان هواداران – بیشتر آنها به مالکیت باشگاه ها متمرکز بود – با کودتای نافرجام سوپرلیگ دامن زده شده و با حمله روز یکشنبه به زمین اولدترافورد به اوج خود رسید.

برای درک کامل اینکه چرا این هواداران یونایتد نیاز به انجام این مراحل را احساس کرده اند ، می توانید مسیر بیش از حد پیچیده یا ساده بیش از حد را طی کنید ، اما هر دو درست خواهند بود.

داستان طولانی شامل نگرانی 16 ساله هواداران در مورد وضعیت مالی این باشگاه و اقتصاد اقتصادی گسترده تر ، تجاری سازی و جهانی سازی سازمان جامعه سابق و راکد بودن زمین از زمان بازنشستگی فرگوسن است.

هواداران به اولدترافورد حمله ور می شوند

هواداران سنگین منچستر یونایتد با آغاز اعتراضات به خارج از کشور ، به اولدترافورد حمله کردند و خواستار ترک مالکان آمریکایی این باشگاه شدند.

ادامه مطلب

مالکان فعلی منچستر یونایتد ، مستقر در ایالات متحده ، خانواده Glaser ، محبوب نیستند زیرا آنها در سال 2005 با در اختیار گرفتن اهرم قدرت باشگاه را تحت کنترل خود در آوردند – به این معنی که آنها این باشگاه را با پول بیشتر قرض گرفته شده در برابر دارایی های باشگاه خریداری کردند .

نتیجه این کار بدهی سنگین و اغوا کننده باشگاه بود که در برهه ای به 1.4 میلیارد دلار رسید.  در همان زمان ، گلیزرها از این باشگاه بهره مند شدند ، در حالی که هزینه نقل و انتقالات بازیکنان کمی محدود بود.

با افزایش بدهی ، احساس بد در جایگاه ها نیز افزایش می یابد.  روسری های سبز و طلایی به نمادی شناخته شده از ضد گلیسر در میان هواداران تبدیل شده اند و به طور فزاینده ای در مسابقات یونایتد در جمع اولدترافورد حضور دارند.

این نقطه اشتعال کنونی پس از سقوط سوپرلیگ رخ داد ، که در آن یونایتد یکی از شش باشگاه انگلیسی بود که از یک رقابت جداگانه اروپا حمایت می کند که ساختار سنتی فوتبال در سراسر قاره را تحت تأثیر قرار می دهد در حالی که وضعیت مالی افراد نخبه را حفظ می کند.

فضا را پخش یا مکث کنید ، M برای قطع صدا ، پیکانهای چپ و راست برای جستجو ، فلشهای بالا و پایین برای افزایش صدا.

 هواداران منچستریونایتد در حال هجوم به اولدترافورد هستند

فقط چند روز عصبانیت در اروپا به طول انجامید تا لیگ پیشنهادی را سریع و چشمگیر به ارمغان بیاورد ، اما پس لرزه ها هنوز هم احساس می شوند ، به خصوص در یونایتد ، جایی که دخالت فعال گلیزرها در شکل گیری سوپرلیگ آخرین قطره قطره را نشان داد.

اما این نسخه طولانی است.  قلب ساده این مشکل برای این هواداران یونایتد ، احساس جدا شدن از باشگاهی است که آنها باشگاه خود را می دانند.

این احساس رها شدن در بیشتر طرفداران فوتبال در انگلیس وجود دارد ، که با شیوع آن و استادیوم های غارنوردی خالی آن تشدید می شود و با مفهوم و نابودی سوپرلیگ به نقطه بازگشتی می رسد.

منچستر یونایتد تنها باشگاه انگلیس نیست که به دنبال سلطه بر جهان از حق هواداران محلی محروم شده است ، اما – شاید تا حد زیادی به خاطر مزایای گسترش جهانی که خود را در غنائم و موفقیت نشان نمی دهد – طرفداران بیش از همه علیه او شورش می کنند.

پیروزی برای قدرت مردم

طرفداران ورزش با سقوط سوپرلیگ اروپا یک پیروزی بزرگ کسب کردند و همانطور که دیوید مارک می نویسد ، قدرت مردم این است که کدها را در سراسر جهان زنده نگه می دارد.

ادامه مطلب

آرسن ونگر ، مدیر سابق آرسنال ، این لحظه را “انقلابی در فوتبال” خواند ، در حالی که اعتماد هواداران منچستر یونایتد می گوید زمان آن رسیده که هواداران “بازی را به مردم برگردانند”.

این می تواند تلاشی بیهوده باشد.  میلیاردرها معمولاً با محدود کردن فشار عمومی ثروتمند نمی شوند ، هر چقدر هم شدید یا لجباز باشند.

اما آنچه این اعتراضات در منچستر یونایتد ثابت می کند این است که اساس ورزش همیشه باید ارتباط مردم باشد.  در جاهایی ، در بعضی مواقع ، در اجتماعات.

این ارتباط می تواند گسترش یابد و به اشکال مختلف در هر کجای دنیا باشد ، اما نه به قیمت تاریخچه و ریشه های آن.  زیرا بدون آنها بقیه معنی ندارد.

از این نظر ، به هر ترتیب یا دیگری ، چیزی باید بدهد.